Een rode kop en groene pudding

Lieve donateurs, vrienden en familie,

Voor degene die de laatste blogpost niet hebben gelezen, Paul heeft afgelopen week veel medicatie en injecties gehad om de productie van stamcellen te stimuleren. Dit zodat er voldoende stamcellen geoogst kunnen worden.

Vandaag werd de katheter aangelegd die nodig is voor het oogsten van de stamcellen. Hiervoor moest Paul nuchter zijn dus zijn geliefde kopje koffie en het altijd goede ontbijt moest hij laten staan. Vanmorgen vroeg zijn we dan ook met een iet wat mopperende Paul in het busje gestapt. 😉

We hebben kunnen merken dat het ziekenhuis van Puebla staat aangeschreven als een van de beste ziekenhuizen van Mexico want zusters liepen af en aan om Paul en de drie andere patiënten in de gaten te houden. Toen hij een roesje kreeg voor de aanleg van de katheter was dat maar goed ook. Paul werd namelijk rood en alles begon te jeuken. Paul had een allergische reactie. Binnen no time stonden er vier zusters om hem heen en kreeg hij iets toegediend tegen de reactie.

Toen Paul uit de uitslaapkamer kwam, zat er een grote sticker op zijn borst met hieronder de katheter. Verder zag hij er met zijn rode hoofd uit alsof hij weer een marathon had gelopen. Eindelijk mocht hij weer eten. Er stond een grote groene drilpudding, die regelrecht uit een tekenfilm leek te komen, op hem te wachten. Dit was een beetje een anti climax. Gelukkig wisten we dat er een geweldige lunch op hem stond te wachten bij het appartement dus die pudding mochten ze houden 😉.

Morgen wordt een spannende dag. Dan zullen ze zijn stamcellen oogsten en kijken of het voldoende is om verder te gaan met de behandeling. Fingers crossed. We houden jullie op de hoogte.

Heel veel liefs uit Mexico,

Paul en Niels

Vorige
Vorige

Celletjes tellen

Volgende
Volgende

Vingerverf en kale koppen.